Zapewne mało kto wie, że Morskie Oko, chyba najpopularniejsze jezioro w Polsce terytorialnie nie należy do Zakopanego, a do Bukowina Tatrzańska.
Według statystyk, dzięki temu rocznie ponad mion turystów odwiedza tą niewielka tatrzańska gminę. Morskie Oko, mimo, że nie jest najwyżej położnym jeziorem w Polsce 91395 m n. p.m), jest bardzo popularnym celem górskich wycieczek. W szczycie sezonu zdarza się, że szlakiem w jego kierunku turyści poruszają się niczym w kolejce do sklepu za czasów komuny. Tak duża sławę zawdzięcza temu, że jest to największy akwen wodny w Tatrach. Jego powierzchnia jest szacowana na niecałe 35 ha. Misa jeziora powstała za skutek działania lodowca ma długość 862 metrów, a szerokość 568 metra. Co do głębokości najsłynniejszego jeziora w Tatrach to oscyluje ona w granicach 51 metrów i znajduje się w pierwszej 10 najgłębszych akwenów w Polsce. Dno jeziora jest pokryte jest warstwa ciemnego mułu. Warto podkreślić, że skrywa ono wiele tajemnic przyrody i nie tylko. W czasie sprzątania niecki jeziora pod koniec lat 90- tych ubiegłego wieku nurkowie z Tatrzańskiego Parku Narodowego wyłowili wiele przedmiotów o historycznej wartości oraz ponad 1200 kg monet z kilkudziesięciu krajów z całego świata. Na marginesie Morskie Oko jest bardzo lubiane przez nurków, podobnie zresztą jak akweny znajdujące się w Dolinie Pięciu Stawów. Innym ciekawym faktem na temat Morskiego Oka jest to, że jego pierwotna nazwa brzmiała „Biały Staw”. Taka wersja pojawia się dokumentach z XVII wieku. Innymi używanymi nazwami były także „Rybi Jezioro” lub „Rybi Staw’ bowiem jako jedno z nielicznych tatrzańskich zbiorników było w naturalny sposób zarybione. W dalszym ciągu w Morskim Oku pływają pstrągi. Dopiero niemieccy osadnicy przemianowali największe w Tatrach jezioro na Meerauge, czyli,,morskie oczy”. W pobliżu Morskiego Oka znajduje się schronisko PTTK, które odwiedzają turyści, którym uda dotrzeć nad zbiornik. Położony na wysokości 1405 m n. p.m obiekt jest jednym z najstarszych, a zarazem najpiękniejszych tego typu miejsc w Tatrach.
