Budynek dworu był parterowy pokryty gontem, znajdowało się w nim siedem pokoi, duży salon, jadalnia, kuchnia, spiżarnia, dwa pokoje dla służby i zabudowania gospodarskie, stajnie stodoły spichlerze. W budynku folwarku było pięć pokoi, kuchnie, duże przedsionki, weranda oraz zabudowania gdzie była prowadzona mleczarnia. Oprócz tego był mały domek z dwoma pokojami i werandą. W tym domku urodził się Stanisław Kempner, nazywano ten domek ,,Kurza Stopka''.
Ostateczną postać uzyskał zapewne w drugiej połowie XVIII przez dobudowanie części drewnianej do starszej murowanej części wschodniej. Remontowany w XIX I XX wieku, powiększony w roku 1938, zaniedbany i zdewastowany w czasie II wojny światowej – został rozebrany w 1946 roku.
Usytuowany w otoczeniu ogrodu krajobrazowego, zwrócony frontem ku południowemu wschodowi. Drewniany, w części wschodniej murowany, tynkowany. Parterowy na podmurówce. Wzniesiony na planie wydłużonego prostokąta, dwutraktowy, z sienią na osi; do niej od zachodu przylegały cztery pomieszczenia, od wschodu pięć.
Elewacja frontowa ośmioosiowa, z gankiem na czterech słupkach, przesuniętym z osi ku wschodowi. Elewacja ogrodowa siedmioosiowa z werandą na sześciu słupkach pośrodku. Okna sześciokwaterowe z opaskami. Dach łamany polski kryty gontem. Gzyms okapowy profilowany.
Legenda głosi, że w dawnych czasach dwór został spalony rzez jednego z mieszkańców Łętowni niejakiego Franciszka Marszałka. Był to najbogatszy gospodarz w Łętowni, a przyczyną tego karygodnego zachowania miały być zawiść i zemsta. Za ten haniebny czyn groziła mu kara śmierci przez wbijanie na pal. Franciszek pośpiesznie opuścił Łętownię i ukrywał się w okolicznych lasach. Po latach osiadł w Nowym Targu, gdzie dorobił się dużego majątku i pełnił nawet funkcję sołtysa. Jalu Kurek pisze, że Franciszek Marszałek nabywał liczne ziemie na Podhalu. Miał się stać właścicielem między innymi tak zwanej polany, na której to obecnie znajduje się Zakopane. Na podstawie zapisów odnalezionych w aktach Uniwersytetu Jagiellońskiego Jalu Kurek udowadniał, że pierwszy właściciel i założyciel Zakopanego to rzeczony Franciszek Marszałek z Łętowni. Historię tą jednak zawdzięczamy talentowi literackiemu i fantazji pisarza.
Inna legenda związana z dworem głosi, iż dziedziczkę Łętowni Barbarę Lisicką, kobietę bardzo majętną, odwiedzić miał Janosik. Za pierwszym i drugim razem pani Barbara sprytnie się chowała, jednak zbój powiedział, że jeśli nie zastanie jej podczas trzeciej wizyty, spali dworskie zabudowania. W końcu Janosik stanął twarzą w twarz z dzielną i niezwykłą kobietą. Rozbójnik zażądał oczywiście pieniędzy, kiedy jednak dowiedział się, że są one przeznaczone na budowę nowego kościoła odstąpił od rabunku.
We dworze panowały zwyczaje według starych ziemiańsko szlacheckich zasad. Piękny salon, cenne obrazy, portrety przodków, obszerna biblioteka zawierająca ,,białe kruki'' wszystko to nadawało niezwykły nastrój temu dworowi.
Gośćmi dworu bywali ludzie o wyższej pozycji społecznej z Krakowa, Lwowa, książę kardynał Sapiecha odwiedzał Kempnerów.
Niestety dzieje Łętowni są obecnie skromnie udokumentowane, ponieważ podczas wojny spłonęła plebania, gdzie znajdowały się kroniki parafialne. Istniała również obszerna kronika dworu. W czasie parcelacji, w marcu 1945 roku, gdy na podwórze wyrzucono zawartość biblioteki, Marian Kempner, zapewne w odruchu rozpaczy, kazał natychmiast kronikę spalić.
