Jest to parterowy dwór pochodzący z I połowy XIX stulecia. Znajduje się on niedaleko kieleckiego centrum, przy skrzyżowaniu ulic Ogrodowej oraz Jana Pawła II, na Wzgórzu Karscha.
Wcześniej w tym miejscu znajdował się dawny folwark biskupi, zwany Psiarnią, który w końcówce XVIII wieku został upaństwowiony wraz z innymi posiadłościami biskupów krakowskich. Projektantem dworku był Aleksander Dunin Borkowski, kielecki architekt, a od 1847 roku także budowniczy powiatu kieleckiego. Otrzymał on później w dzierżawę te tereny, na których wybudowano dworek, wozownię, stajnie oraz oficynę. Borkowski popadł jednak później w niełaskę i był zmuszony odsprzedać swoje nieruchomości. Kupiła je rodzina Stumpfów, która dobudowała na pobliskich terenach browar, który działał jeszcze do lat 20 XX stulecia. Dzisiaj można podziwiać jedynie jego ruiny. Wcześniej, bo na przełomie wieków, dworek został zakupiony przez rodzinę Karschów. W tutejszym dworku mieszkał m. in. artysta-malarz Jan Snyka (będący także współtwórcą Panoramy Racławickiej), który namalował tutaj kilka ze swoich najważniejszych obrazów. Żona Snyka była zresztą blisko spokrewniona z rodziną Stumpfów – właścicieli dworku. W czasie I wojny światowej dwór zaczął podupadać, a w czasie II wojny światowej służył już głównie tylko jako magazyn. Dzisiaj dworek ma już za sobą czasy dawnej świetności. Jest on trochę zaniedbany, a w jego wnętrzach działają małe przedsiębiorstwa usługowe oraz pub. Toczą się jednak wciąż spory dotyczące przyszłości tego miejsca. Niektórzy planują powstanie tutaj restauracji i hotelu, władze miejskie chciałyby natomiast poprowadzić w tej okolicy drogę. Niedaleko dworku przechodzi czerwony szlak miejski w Kielcach, który prowadzi turystów wzdłuż najważniejszych ulic miejskich i pozwala zwiedzić najbardziej znane zabytki.
