Znaczący wpływ na rozwój Końskich, miasta znanego od XI wieku, będącego obecnie siedzibą powiatu koneckiego oraz miasta i gminy Końskie (w województwie świętokrzyskim) miał ród Odrowążów.
To tutaj w latach 1220-1224 biskup krakowski Iwo Odrowąż wybudował kościół pw. Św. Mikołaja, który został rozebrany przed rokiem 1500. Obecny Kościół św. Mikołaja Biskupa i Wojciecha Biskupa w Końskich jest od 1993 roku kościołem kolegiackim. Wzniesiony został na przełomie XV i XVI wieku, jest jednonawowy, murowany z ciosów. Świątynia została przebudowana w I połowie XIX wieku – w roku 1830, według projektu Franciszka Marii Lanciego, kolejne poddana przebudowie w latach 1902-1903 według projektu przygotowanego przez Wacława Popławskiego. Południowa przypora konstrukcji świątyni zachowała zegar słoneczny pochodzący z 1621 roku. Wewnątrz kościoła na uwagę zasługują w szczególności: Pieta – rzeźba gotycka z pierwszej połowy XV wieku oraz nagrobek (wykonany z piaskowca) Hieronima Koneckiego pochodzący z drugiej połowy XVI wieku. Kolegiata zachowała trzy portale gotyckie, w jednym z nich znajduje się rzeźbiony romański tympanon (kamienna płyta pokryta rzeźbą). Kruchta kolegiaty zawiera między innymi tablice ku czci: bohatera ziemi koneckiej „Robota”, żołnierzy ”Szarego”, poległych i podczas akcji na więzienie w Końskich, żołnierzy WP z Dywizji Piechoty poległych we wrześniu 1939 roku, tablicę upamiętniającą Kazimierza Dunin- Szpotańskiego, żołnierza pułku szwoleżerów w amii napoleońskiej, który zmarł w 1859 roku. Na przykościelnym cmentarzu przy kolegiacie możemy zobaczyć kamienne figury między innymi św. J. Nepomucena (przeniesiona została z parku pałacowego) i św. Floriana, pochodzące z XVIII wieku. Na pobliskim kolegiacie cmentarzu rzymskokatolickim znajduje się grób matki wybitnego tenora Jana Kiepury – Marii, zmarłej w 1943 roku.
