Park przy muzeum w Łambinowicach to kolejny przykład wspaniałego zagospodarowania przestrzennego jakie kiedyś ukształtowało się w tej gminie.

Muzeum mieści się w Łambinowicach, czyli siedzibie całej bogatej pod kątem zabytków i terenów chronionych w gminie. Centralne Muzeum Jeńców Wojennych jest unikatową w skali europejskiej placówką zajmującą się problematyką jeniecką. Samo muzeum prócz wystaw stałych i czasowych pełni funkcję naukowo-badawczą, dokumentacyjną i edukacyjną. Muzeum zostało założone w 1964 roku. Budynki muzeum to dawne niemieckie poligony wojskowe z budynkami komendantury Wermachtu i wartowni. Park przy muzeum powstał na przełomie XIX i XX wieku jako miejsce odpoczynku żołnierzy po obowiązkach zawodowych oraz dla zamaskowania zabudowy wojskowej. Park chronił przede wszystkim przed wścibskimi oczami gapiów. Obecnie wygląd parku powoli wraca do świetności, ze względu na zabiegi jakim go poddają władze gminy oraz administrator Muzeum Jeńców Wojennych. Park w 2016 roku rozpoczął gruntowna rewitalizację powiązaną z nowymi nasadzeniami przebudowania parkowych alejek, wymianą lub uzupełnieniem parkowych ławek i miejsc odpoczynku. Dzięki uchwale z 23 lutego 2006 roku władz gminy Łambinowice powołano do ochrony 3 pomniki przyrody w postaci dwóch dębów szypułkowych oraz oraz tulipanowca amerykańskiego. Tulipanowiec rośnie w północnej części parku obok zrujnowanego pomnika. Drzewo to posiada 199 cm obwodu i mierzy aż 16 m wysokości. W parku są również inne pomniki przyrody takie jak monumentalny głaz, który jest pozostałością po zlodowaceniu. Głaz mierzy sobie 1035 cm w obwodzie, 430 cm długości, 147 cm szerokości i aż 212 cm wysokości. Jest to głaz narzutowy z gatunku granitu szarego. Głaz leży w parku otaczającym dawne kasyno oficerskie, a obecnie budynek Gminnego Ośrodka Kultury Sportu i Rekreacji.