W roku 1480 za sprawą właścicieli Poręby, Leśnicy i Żyrowej oraz za pomocą fundacji Mikołaja i Krzysztofa Strzał zbudowano kościół pw. Św. Jerzego, do którego na początku XVII wieku przeniesiono słynącą rzeźbę św. Anny Samotrzeciej z Ujazdu. Zmieniono wtedy nazwę kościoła i nazwę góry na Świętej Anny. W roku 1655 w czasie wojny polsko szwedzkiej do kościoła św. Anny przybyło 30 franciszkanów którzy za zgodą kapituły z o. Krystianem Chojeckim na czele oraz właściciela ziemi opolskiej zbudowali oni drewniany klasztor.
W latach 1733–1749 zbudowano murowany zespół klasztorny, do którego w 1768 r. dobudowano Rajski Plac na którym obecnie stoi 15 stuletnich konfesjonałów. W roku 1810 klasztor uległ zniszczeniu a mieszkających tam franciszkanów wysiedlono. Po 50 latach franciszkanie powrócili i odbudowali klasztor, dobudowali wieżę zegarową, którzy w roku 1875 ponownie zostali wysiedleni a klasztor zlikwidowano. Zakonnicy powrócili po 12 latach, którzy przebudowali ołtarze boczne i ołtarz główny a w latach kolejnych przebudowali klasztor. W okresie 1928-1938 zakonnicy zbudowali Dom Pielgrzyma. W czasie II wojny Światowej w listopadzie 1940 roku, Niemcy wyrzucili franciszkanów po raz kolejny z zakonu niszczą przy okazji bibliotekę klasztorną, skuwając wszystkie napisy w języku polskim oraz konfiskując zbiory muzealne. W 1949 roku nastąpił zjazd kapłanów wraz z prymasem 1000-lecia Stefanem Wyszyńskim a 1983 roku Świątynię odwiedził papież Jan Paweł II.
