Neogotyckie sanktuarium Matki Bożej w Parczewie – dziś niewielkim miasteczku położonym na Polesiu Lubelskim - kryje w swoich murach prawdziwy skarb sztuki sakralnej.

Znajduje się tutaj bowiem cudowny obraz Matki Bożej nazywanej przez mieszkańców Matką Bożą z Gruszką. Mały Jezus podtrzymywany przez Matkę Boską na obrazie w jednej ręce trzyma bowiem bukiecik kwiatów, a w drugiej owoc o kształcie gruszki. Obraz Matki Bożej z Gruszką będący dziełem nieznanego artysty ze szkoły flamandzkiej, został namalowany prawdopodobnie w XVI wieku i nie wiadomo w jaki sposób trafił do Parczewa. Historycznie pierwsza pisemna wzmianka o nim pochodzi z 1826 roku, kiedy został uratowany z pożaru drewnianej cerkwi unickiej. Co ciekawe, od XIX wieku, obraz był czczony przez wyznawców różnych religii: właśnie unitów, żydów, wyznawców obrządku łacińskiego oraz prawosławia. Historia obrazu jest zresztą znacznie bardziej skomplikowana. W trakcie I wojny światowej został uznany za prawosławny i przechowywany w kościele świętego Jana Chrzciciela. Po wyzwoleniu zawieszono go w jednej z bocznych kaplic, po czym przeniesiono do biblioteki na miejscowej plebanii, gdzie popadał w zapomnienie. Dopiero pochodzący z Parczewa i mieszkający na stałe w Lublinie ksiądz Czesław Nowicki zainteresował się opowieściami o cudownym obrazie Matki Boskiej z Gruszką krążącymi nadal w pamięci mieszkańców i doszedł do wniosku, że to właśnie zapomniany obraz na plebanii jest tym dziełem. Obraz wrócił więc do kościoła świętego Jana, a kiedy w 1989 roku papież Jan Paweł II nadał kościołowi w Parczewie tytuł bazyliki mniejszej, kult maryjny został jeszcze bardziej umocniony i rozpowszechnia się do dzisiaj. Widoczne jest to zwłaszcza w kościele, gdzie wokół obrazu Matki Boskiej z Gruszką zgromadzone są liczne dary wotywne upamiętniające spełnione modlitwy zanoszone do XVI-wiecznego obrazu.