Świątynia katolicka, najstarsza w mieście, położona w centrum miasta. Siedziba rzymskokatolickiej parafii Wniebowzięcia NMP w Polanicy-Zdroju.

Na miejscu obecnego kościoła jezuici z Kłodzka wznieśli w 1650 r. drewnianą kaplicę, która stanęła w pobliżu dworu należącego do tego zakonu. Służyła ona tutejszym katolikom, należący do parafii w Szalejowie Górnym. Z czasem liczba mieszkańców Polanicy uległa zwiększeniu, w wyniku rozwoju tutejszego uzdrowiska. Spowodowało to konieczność wzniesienia nowej świątyni. Obecny kościół został wybudowany w latach 1911-1912 z cegły w stylu neobarokowym jako kościół filialny. Jego uroczystego poświęcenia dokonał biskup pomocniczy praski Václav Frind, 8 lipca 1912 r. Inicjatywy budowy podjął się ówczesny proboszcz szalejowski ks. Paweł Theuner. Plac pod budowę kościoła ofiarował wikariusz katedralny z Wrocławia, ks. Freund. Z kolei świątynię zbudował mistrz murarski Andreas Ernst z Kłodzka, według projektu wrocławskiego architekta Schneidera. 1 października 1923 r. świątynia stała się głównym kościołem nowo powstałej parafii polanickiej