Domek Grecki to budowla zdobiąca do dzisiaj park wokół Pałacu Książąt Czartoryskich, którzy na przełomie XVIII i XIX wieku stworzyli tutaj miejsce pozwalające na odpoczynek, ale też ośrodek myśli polskiego Oświecenia, dzięki czemu Puławy zyskały miano „polskich Aten”.

Domek Grecki to także kolejny projekt Chrystiana Piotra Aignera, syna puławskiego stolarza, który dzięki wsparciu Czartoryskich mógł wykształcić się i rozpocząć pracę jako architekt. Malowniczo położony po drugiej stronie wąwozu Głęboka Droga Domek Grecki poza urokliwą konstrukcją w formie świątyni z czterema doryckimi kolumnami, pełnił również funkcję oranżerii, zgodnie z koncepcją księżnej Izabeli uważającej, że każda dekoracyjna budowla w parku otaczającym pałać powinna mieć jakieś znaczenie użytkowe. Hodowla roślin była zresztą jedną z pasji wykształconej i ciekawej świata księżnej Czartoryskiej. Zafascynowana nowymi prądami w sztuce ogrodnictwa w Europie przyczyniła się do przełożenia na język polski poematu Jacques’a Delille’a „Ogrody”. Z autorem poematu sama korespondowała, konsultując z nim kształt angielskiego, na poły dzikiego ogrodu, jaki sama chciała stworzyć w Puławach. Wreszcie, doświadczenia przy tworzeniu puławskiego parku przelała sama na papier, pisząc książkę „Myśli różne o sposobie zakładania ogrodów”. Była w nich wyznawczynią idei sentymentalizmu i preromantyzmu, przenosząc na polski grunt myślenie Jean Jacquesa Rousseau, Alexandre’a Pope’a czy malarstwo Jeana Antoine’a Watteau. Choć po zniszczeniach wojennych, zwłaszcza po przegranym Powstaniu Listopadowym, kiedy park zdewastowali w znacznym stopniu Rosjanie, nie przypomina on już dzieła księżnej Izabeli, jednak Domek Grecki został w części zachowany. Po zniszczeniu oranżerii, do zachowanego portyku dobudowano w 1966 roku budynek Biblioteki Miejskiej według projektu architekta W. Podlewskiego, w którym mieści się ona do dzisiaj.