Klasycystyczny pałac w parku otaczającym pałac Czartoryskich w Puławach nazwę swoją zawdzięcza córce księżnej Izabeli Czartoryskiej, z myślą o której zaczęła ona budowę tego obiektu.
Maria Czartoryska, poślubiona księciu Ludwikowi Wirtemberskiemu, nie była niestety w małżeństwie szczęśliwa, mąż był bowiem wobec niej brutalny. Rodzice Marii, na wieść o jej kłopotach małżeńskich, starali się ratować ten związek, a jednym ze sposobów miało być właśnie wybudowanie w Puławach pałacu Marynki, gdzie mieli zamieszkać wspólnie z Ludwikiem. Plany się nie powiodły, małżeństwo bowiem się rozpadło, a pałac w późniejszym okresie służył głównie jako siedziba gości licznie odwiedzających Puławy. Budowa pałacu Marynki rozpoczęła się w 1790 roku według projektu Chrystiana Pawła Aignera wzorującego się na wersalskim pałacyku Petit Trianon. Jednopiętrowy, klasycystyczny budynek ozdobiony został fasadą z kolumnami i pilastrami w stylu korynckim. Na portyku wgłębnym, wyjątkowo rzadko występującym w Polsce, natomiast umieszczono napis – cytat z Horacego „Iste terrarum mini praeter omnes angulus ridet” (Ten zakątek najbardziej ze wszystkich na ziemi się do mnie uśmiecha) – świadczący o głębokiej więzi księżnej Marii z rodziną i Puławami. Wewnątrz pałacyku Marynki znajduje się m. in. inna unikatowa w Polsce konstrukcja – kominek w oknie, sztukaterie Fryderyka Baumana oraz mozaikowa posadzka. Wejścia do salonu strzegą natomiast dwa lwy z czarnego marmuru, pierwotnie zdobiące oranżerię przy pałacu Czartoryskich. Zachowany bez większych uszkodzeń pomimo zawieruch wojennych przetaczających się przez Puławy, pałacyk Marynki do dzisiaj pozostaje jednym z najcenniejszych zabytków całego zespołu pałacowo-parkowego. Obecnie jest siedzibą Oddziału Pszczelnictwa Skierniewickiego Instytutu Ogrodnictwa i Kwiaciarstwa.
