Bobrowniki to niewielka wieś położona w powiecie ryckim, w województwie lubelskim.

Pierwsi Żydzi osiedlili się tutaj jeszcze w XVII wieku. W południowo – zachodniej części miasta powstała dzielnica żydowska i synagoga. Żydzi utrzymywali się głównie z rzemiosła i handlu, uprawiali też ziemię i zajmowali się sadownictwem. Poza granicami miasta wytyczono miejsce na cmentarz o powierzchni, prawie 2 ha. Chowano tam nie tylko Żydów z Bobrownik ale i z Dęblina – Ireny. Podczas II wojny naziści rozstrzelali na tym cmentarzu 300 Żydów. Jest tutaj też zbiorowa mogiła Żydów, którzy nie przeżyli przemarszu do getta w Dęblinie. Wiele z grobów w czasie wojny zostało zniszczonych. Pozostało około 50 macew, niektóre w całości, inne tylko we fragmentach tkwią w cmentarnej ziemi. Jeden z najstarszych grobów, wykonany z piaskowca, posiada napis w języku hebrajskim i ciekawe dekoracje. W latach osiemdziesiątych rodziny Żydów z Bobrownik odnowili zaniedbany cmentarz. Posadzony został żywopłot a w miejscu gdzie w czasie wojny odbyła się egzekucja ustawiono pamiątkową płytę. Warto dodać, że cmentarz w Bobrownikach został wpisany na listę zabytków. Z pozoru zapomniany, jednak rodziny pamiętają i robią wszystko aby ocalić chociaż te fragmenty historii, które się zachowały. Ciężko jest odnaleźć pozostałe części macew, ponieważ tak jak w okolicznych cmentarzach, Niemcy wykorzystywali elementy piaskowca do różnych celów. Układali chodniki albo utwardzali drogi. Nawet teren wokół dworca autobusowego w Dęblinie został obłożony kawałkami macew. Dzisiaj pozostałości żydowskich grobów są dokładnie opisane i skatalogowane. Prowadzona jest dokumentacja i wciąż poszukiwane są rodziny Żydów, którzy kiedyś żyli i mieszkali w Bobrownikach, Dęblinie i w całym powiecie ryckim. Aby ocalić od zapomnienia to co pozostało potrzebne są dodatkowe informacje.