Stojący w centrum sandomierskiego rynku Ratusz w Sandomierzu został wzniesiony w 1349 roku, wkrótce po najeździe Litwinów na to miasto. Budowla w stylu gotyckim jest jednym z symboli Sandomierza.
Z prostokątną budowlą – główną częścią Ratusza z czerwonej cegły kontrastuje jego biała, ośmioboczna wieża, z której o 12 codziennie grany jest hejnał Sandomierza. W XVI wieku w trakcie przebudowy Ratusza jego szczyt został zwieńczony trójstrefową attyką zaprojektowaną przez włoskiego rzeźbiarza zadomowionego przez wiele lat w Polsce w odpowiedzi na zaproszenie króla Zygmunta Starego - Jana Marię Padovano. Ta część budynku uznawana jest za jedną z najpiękniejszych w Polsce. Na południowej elewacji Ratusza znajduje się zegar słoneczny, który został odtworzony w 1958 roku przez Tadeusza Przypkowskiego. Wielokrotnie ulegający pożarom i wytrwale odbudowywany, Ratusz był pierwotnie siedzibą władzy sądowniczej i rady miejskiej, w jego piwnicach znajdowała się siedziba kata. Na parterze Ratusza mieści się dzisiaj oddział Muzeum Okręgowego prezentującego stałą wystawę „Sandomierskie dziedzictwo” – przypominającą bogatą i barwną historię tego miasta, m. in. dokumenty nadawania mu przywilej królewskich oraz pieczęcie miejskie, naczynia ceramiczne czy zabytki związane z długoletnią tradycję zamieszkiwania w tym mieście ludności pochodzenia żydowskiego. Znajduje się też tutaj dokument zgody podpisanej przez wyznawców religii protestanckich: kalwinów, luteranów i braci czeskich, uznawany za jeden z pierwszych aktów ekumenicznych w Polsce. W Ratuszu mieści się także Urząd Stanu Cywilnego, reprezentacyjne sale Rady Miasta. Dawna siedziba kata w piwnicach została natomiast zajęta przez popularny klub muzyczny Lapidarium, w którego ceglanych murach można napić się piwa lub posłuchać koncertów dobrej muzyki zespołów zapraszanych przez właścicieli tego miejsca.
