„JEZIORO ŁABĘDZIE" w KINIE CENTRUM - retransmisja

Wydarzenie archiwalne
Niedziela, 28 maj 2017 17:30 25 zł normalny, 20 zł ulgowy, 14 zł ulgowy ze Skarżyską Kartą Dużej Rodziny
Adres:

Juliusza Słowackiego 25, 26-110 Skarżysko-Kamienna

„Jezioro łabędzie” Czajkowskiego wprost z Bolszoj w kinie CENTRUM

Data wydarzenia: 28 maja 2017r., godz. 17.30 - KINO CENTRUM
(Retransmisja spektaklu na ekranie kinowym)

Bilety w cenie: 
25 zł – normalny, 20 zł – ulgowy, 14 zł – ulgowy ze Skarżyską Kartą Dużej Rodziny

Bilety dostępne w kasie Kina CENTRUM (od dnia 20.04.2017r.)

W Teatrze Bolszoj „Jezioro łabędzie” było wystawiane wielokrotnie. W XX wieku nie można sobie wręcz wyobrazić repertuaru tego teatru i teatrów całego świata bez tego baletu. W KINIE CENTRUM 28 maja 2017r. zobaczmy wersję Jurija Grigorowicza w wykonaniu najwybitniejszych solistów zespołu baletowego moskiewskiego Teatru Bolszoj. W podwójnej roli Odetty i Odylii wystąpiła primabalerina Swietłana Zacharowa. Spektakl zarejestrowano w 2015 roku.

Paradoksalnie Jurij Grigorowicz wziął się za redakcję „Jeziora łabędziego” z musu. W 1969 roku balet Teatru Bolszoj wybierał się na gościnne występy do Anglii. Do programu występów podczas tego tournée koniecznie trzeba było włączyć słynne „Jezioro łabędzie”, ale nieodświeżana inscenizacja z 1956 roku całkiem straciła już reprezentacyjny wygląd. Ostatecznie, zamiast kosmetycznych poprawek, rozpoczął się pełen proces twórczy. Grigorowicz, jak zawsze we współpracy ze scenografem Simonem Wirsaładze, przedstawił nową koncepcję dzieła. Praktycznie cała choreografia została stworzona na nowo, choć najwartościowsze elementy z wersji Gorskiego i Petipy Grigorowicz zostawił, a arcydzieło Iwanowa – drugi, „łabędzi” obraz – oczyścił z późniejszych naleciałości. I stanowczo zrezygnował z rekwizytów sprawiających pozory realności (kartonowe łabędzie na zawsze opuściły taflę jeziora).

Z libretta znikło imię Rotbarta – czarownika więżącego piękną Odettę. Rotbart transformował w Geniusza zła, odzyskał taneczny język (do tego momentu wyrażał się niemal wyłącznie w języku pantomimy) i nieformalnie stał się jednym z głównych bohaterów baletu, otrzymując dużą przestrzeń dla pokazania swojej ciemnej osobowości. Można to odczytać różnie: to sam los kusi księcia, który nie zdążył jeszcze poznać, jak trudno zachowywać wierność swoim ideałom, lub to sam książę kierowany jest przez ciemną stronę swojej duszy.

Kością niezgody z radziecką władzą stał się ostatni obraz. Wspaniała burza nad jeziorze łamała łabędzią figurę. Zły duch święcił zwycięstwo, Odetta ginęła. Dopadająca księcia całkowita utrata ideałów nie wzbudziła entuzjazmu w ówczesnej minister kultury – Jekatierinie Furcewej. Do Anglii pojechało stare „Jezioro łabędzie”, a nowe rozkazano choreografowi poprawić. W wyniku tego burza ucichła i bohaterowie szczęśliwie łączyli się w finale, który sam Grigorowicz sarkastycznie nazwał: „apoteozą w F-dur”. Odrodzić swoją początkową koncepcję udało mu się dopiero w 2001 roku. Teraz Teatr Bolszoj proponuje swoim widzom jeden z najważniejszych baletów repertuaru klasycznego w tym właśnie ujęciu.

Rozpowszechnianiem spektakli teatralnych z cyklu „Bolshoi Ballet Live” na terenie Polski zajmuje się dystrybutor najwyższej jakości kontentu alternatywnego dla kin, w tym transmisji HD LIVE i retransmisji HD z najlepszych teatrów i sal koncertowych świata, będący jednym ze światowych pionierów w tym zakresie. Marka www.nazywowkinach.pl została ustanowiona przez firmę CIKANEK FILM, działającą obecnie w 14 krajach Europy Centralnej i Wschodniej, a powstałą w roku 2007, by kreować i rozwijać rodzący się właśnie fenomen transmisji do kin spektakli i koncertów. Rocznie firma w samej tylko Polsce sprzedaje ponad 100.000 biletów.

Więcej na http://new.nazywowkinach.pl/bolsoj/jezioro-labedzie


Piotr Iljicz Czajkowski (1840–1893)
Лебединое озеро
Jezioro łabędzie

Balet w dwóch aktach, czterech scenach (1877, 1895)
Libretto Jurija Grigorowicza na motywach scenariusza Władimira Biegiczewa i Wasilija Gelcera

Premiera niniejszej inscenizacji (w obecnej redakcji choreograficznej) Teatru Bolszoj (Państwowego Akademickiego Wielkiego Teatru Rosji): 2 marca 2001 roku

28 maja 2017 | niedziela | 17:30 | kino CENTRUM w Skarżysku-Kamiennej
Retransmisja przedstawienia transmitowanego na żywo w dniu 25 stycznia 2015 roku

Obsada:
Swietłana Zacharowa jako Odetta / Odylia
Jekatierina Barykina jako Księżna panująca
Denis Rodkin jako książę Zygfryd
Artemij Biełakow jako Geniusz zła (Rotbart)
Aleksiej Łoparewicz jako Wychowawca księcia
Igor Cwirko jako Błazen
Nina Kapcowa, Kristina Kretowa jako Przyjaciółki księcia
Aleksandr Fadejeczew jako Mistrz ceremonii
Angelina Karpowa jako Węgierska księżniczka
Maria Winogradowa jako Rosyjska księżniczka
Anna Tichomirowa jako Hiszpańska księżniczka
Ksenia Żiganszczina jako Neapolitańska księżniczka
Maria Semenjaczenko jako Polska księżniczka
Angelina Karpowa, Olga Marczenkowa, Ana Turazaszwili jako trzy Łabędzie
Anna Woronkowa, Julia Łunkina, Swietłana Pawłowa, Margarita Szrajner jako cztery Łabędzie
Pierwsi tancerze, soliści, koryfeje i zespół baletowy Teatru Bolszoj, orkiestra Teatru Bolszoj

Paweł Sorokin dyrygent

Realizatorzy:
Jurij Grigorowicz choreografia z wykorzystaniem fragmentów choreografii Mariusa Petipy, Lwa Iwanowa i Aleksandra Gorskiego
Simon Wirsaładze scenografia i kostiumy
Michaił Sokołow światło

Prowadzenie podczas transmisji:
Katia Nowikowa

Realizacja telewizyjna transmisji:
Vincent Bataillon

Przedstawienie trwa około 2 godzin 45 minut (w tym 1 przerwa).


Treść baletu

AKT PIERWSZY

Scena pierwsza
W starym niemieckim zamku dwór świętuje osiągnięcie przez księcia Zygfryda pełnoletności. Życzenia składają mu przyjaciele i przyjaciółki, dworzanie i matka – panująca Księżna. Następnie odbywa się uroczyste pasowanie księcia na rycerza. Odtąd jego życie określać będą obowiązek i waleczność. Wybrzmiewają ostatnie toasty na cześć księcia, przyjaciółki zabiegają o jego uwagę, ale serce Zygfryda poruszają już inne uczucia: marzy o czystej, idealnej miłości. Zabawa z wolna cichnie, goście odchodzą, pozostawiając księcia – sam na sam ze swoimi myślami – w gęstniejących mrokach nadchodzącej nocy. Zygfryd czuje obok siebie czyjąś obecność, jakby jakaś siła przyciągała go do siebie. To sam los w postaci Geniusza zła pojawia się, by odkryć przed księciem zagadki przyszłości. Poddając się władczemu cieniowi niewidocznego towarzysza i niespokojnym przeczuciom, Zygfryd podąża ku idealnemu światu ze swojego marzenia.

Scena druga
Książę trafia na brzeg zaczarowanego jeziora. Pojawiają się przed nim postaci dziewcząt zaklętych w łabędzie. Książę spostrzega Odettę, najpiękniejszą wśród nich. Zastyga porażony jej urodą. Właśnie ujrzał swój wymarzony, romantyczny ideał. Zygfryd przysięga Odetcie wierność i miłość aż do śmierci.

przerwa

AKT DRUGI

Scena trzecia
Do zamku panującej Księżnej zjeżdżają księżniczki z różnych krain. Książę powinien wybrać jedną z nich na żonę. Pojawia się Zygfryd, całkowicie zatopiony w myślach. Wspomina wciąż i wciąż spotkanie z Odettą. Nieobecny duchem tańczy z księżniczkami, ale żadna nie może się równać z wybranym przez niego ideałem. Niespodziewanie na bal przybywa Nieznajomy rycerz (jeszcze jedno wcielenie Geniusza zła) wraz ze swą niezwykłej piękności towarzyszką i orszakiem czarnych łabędzi. To Odylia, sobowtór Odetty. Zygfryd, zmylony podobieństwem dziewcząt, wyciąga do niej ręce. Geniusz zła bada uczucia księcia, podczas gdy Odylia przyciąga go i odpycha na przemian w trakcie tańca. Wreszcie wszystkie wątpliwości Zygfryda rozwiewają się i książę w obecności zgromadzonych oświadcza, że Odylia jest jego wybranką. W momencie złamania przysięgi wierności Odetcie sala tronowa pogrąża się w mroku i oczom zebranych ukazuje się obraz zrozpaczonej Odetty. Zygfryd uświadamia sobie, że stał się zabawką w rękach losu. Z nadzieją odkupienia swej zdrady książę rusza tropem znikającej mary – białego łabędzia.

Scena czwarta
Ponura noc nad łabędzim jeziorem. Odetta przynosi swym współtowarzyszkom losu tragiczną wieść: książę złamał przysięgę. Duszą Zygfryda miotają mieszane uczucia, biegnie do Odetty z błaganiem o przebaczenie. Dziewczyna wybacza młodzieńcowi, ale odtąd już sama nie ma władzy nad swoim losem. Geniusz zła wywołuje burzę, która rozdziela zakochanych. Zygfryd i Odetta nie mogą się połączyć. Osłabiony przez pojedynek z losem Zygfryd na próżno usiłuje powstrzymać znikający obraz Odetty. Z pierwszymi promieniami słońca książę pozostaje sam na opustoszałym brzegu jeziora swoich marzeń.

BĘDĘ TAM:
Przeczytano: 1232