Zespół dworski w Korabinkach został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego jako dwór wraz z parkiem, stodołą, stajniami, spichlerzem oraz młynem.
Dwór wybudowany prawdopodobnie w połowie XVI wieku dla Piotra Korytki herbu Jelita. W 1585 roku właścicielem Korabnik był Andrzej Sapieha, następnie od połowy XVII wieku rodzina Waxmanów. W 1855 roku majątek był współwłasnością (dzielił się na trzy części): Jakuba Starowieyskiego, Apolonii Milewskiej i Michała Waxmana. W latach 80 XIX wieku posiadłość zakupił Edward Brudzewski i z jego inicjatywy budynek został powiększony o część wschodnią. W późnych latach 20 XX wieku właścicielem był Bolesław Miączyński. W XIX wieku został włączony w obręb murów powstającego pałacu Brudzewskich. Pałac ma styl neorenesansowy i bez większych zmian przetrwał do dziś. Dwór stanowi własność prywatną. Pałac jest obszernym piętrowym budynkiem, zbudowanym na planie zbliżonym do prostokąta. Od zachodu przylega do niego niewielka przybudówka, mieszcząca klatkę schodową. Przykryty jest dachem mansardowym z lukarnami, kryty dachówką. Od północy pałac posiada balkon wsparty na czterech kolumnach. Pierwotnie dwór wieżowy (kamienica) wybudowany został na planie zbliżonym do kwadratu. Na parterze cztery pomieszczenia, na piętrze cztery pokoje. Podczas dobudowy wschodniej części w latach 80 XIX wieku dawny dom został ujednolicony z nową częścią, nakryty dachem łamanym z okapami. Wokół dworu rozciąga się zadbany park. Podzielony jest na dwie części: zadrzewionego obszaru parku miejskiego z asfaltowymi alejkami oraz starorzecza (dwie łąki podzielone zbiornikiem wodnym), zachęca do długich spacerów i aktywnego wypoczynku. Jeden z dębów (uschnięty, z zakonserwowanym pniem) nazwany jest ,,dębem Wyspiańskiego”, na pamiątkę częstych odwiedzin Stanisława Wyspiańskiego w korabnickim dworze w latach 1886-89. Właściciel dba o prawidłową konserwację zarówno dworu, jak i jego otocznia. Plany są by w części dworu powstało małe, prywatne muzeum regionalne, związane z okolicami Skawiny.
