Kościół Świętej Trójcy w Starachowicach to rzymskokatolicki kościół parafialny. Położony jest w najstarszej części Starachowic – Wierzbniku, na terenie województwa świętokrzyskiego.

Należy do dekanatu Starachowice-Północ w diecezji radomskiej. Kościół Świętej Trójcy to najstarsza - wzniesiona w latach 1681-1688 - świątynia w mieście. Wybudowana została dzięki staraniom opata benedyktynów - Hieronima Jaksę Komornickiego. Materiałem, z którego wybudowano świątynię, był piaskowiec. Pierwotnie kościół posiadał krótkie i koliste prezbiterium oraz jedną nawę. Do prezbiterium od strony północnej dobudowana została również niewielka zakrystia. W 1741 roku świątynia została konsekrowana przez biskupa sufragana krakowskiego - Michała Kunickiego. Wygląd i architektura kościoła uległa znacznej zmianie w latach 1881-1912. Wtedy to świątynia została przebudowana przez księdza Pawła Kołdę. Dobudowane zostały dwie kaplice, wybudowano również wieżę, jak i zakrystię od strony południowej. Nie był to koniec zmian i przebudowań - w latach 1929-1937 kościół zyskał kolejne elementy - dobudowano kolejne dwie kaplice, zakrystię, a także nawy boczne. Autorem projektu budowy był warszawski architekt Stefan Szyller, natomiast nadzorowaniem prac budowlanych zajmował się ówczesny proboszcz - ksiądz doktor Stefan Świetlicki. Wygląd kościoła zmieniał się z biegiem lat - nie poprzestano bowiem na dokonanych już rozbudowach i przebudowaniach. Świątynia stawała się coraz wspanialsza i większa. Za czasów urzędowania księdza Jana Lipińskiego - co miało miejsce w latach 1937-1951 - ukończona została rozbudowa naw bocznych Kościoła Świętej Trójcy. Kolejna zaś rozbudowa miała miejsce w latach 1984-1989. Tym razem polegała ona na dobudowaniu kolejnej nawy od strony południowej. Projekt tej rozbudowy stworzył profesor Wiktor Zin.