Do niewątpliwych osobliwości etnograficznych Beskidu Śląskiego należy otwarta w 1987 roku Izba Pracy Twórczej Jana Kocyana. Mieści się ona w drewnianej chałupie z 1930 roku przeniesionej z Wisły Czarnego z Osiedla Borowina na Nową Osadę, gdzie została zrekonstruowana. 
Dwuwnętrzny układ tworzą dwie izby połączone przelotową sienią na przestrzał. W pierwszej izbie większej urządzona została ekspozycja rzeźb Jana Kocyana oraz dawne naczynia, żelazne garnki, formy na masło, drewniane łyżki, cedzaki. W przelotowej sieni oko cieszą dawne narzędzia bednarskie, kołodziejskie i stolarskie. Drugie pomieszczenie pełni funkcje sali wystawowej dokumentując współczesny stan twórczości ludowej, amatorskiej i profesjonalnej Beskidu Śląskiego. Wystawiają tu swoje prace rzeźbiarze, malarze, hafciarki, koronkarki. Zgromadzono tu także ciekawe współczesne malarstwo na szkle. Ekspozycja uzupełniona jest pracami twórców ludowych z terenu Zaolzia. Założyciel Izby Pracy Twórczej Jan Kocyan jest uznanym twórcą ludowym na terenie Beskidu Śląskiego. W zadbanym otoczeniu wśród kwiatów i ziół Jan Kocyan odtworzył dawna pasiekę pszczelarską. Ule zostały obite tradycyjnym sposobem przy użyciu kory.  Stanowią one kolejną ozdobę tego otoczenia. Izba Pracy Twórczej to nie tylko wiernie odtworzona i uratowana jedna z niewielu brył architektury drewnianej Wisły. Stanowi ona harmonijne połączenie przeszłości z warsztatem współczesnego twórcy ludowego. Pełni ważną i istotną funkcję popularyzowania wiślańskiej tradycji.