Na północ od Włodawskiego Rynku przy ulicy Klasztornej znajduje się kościół i klasztor Paulinów. Kościół jest pod wezwaniem patrona – fundatora Ludwika Pocieja, ówczesnego włodarza miasta, który dla przybyłych z Jasnej Góry paulinów założył w 1698 roku we Włodawie klasztor.
Budowa tej barokowej świątyni, zaprojektowanej przez Pawła Antoniego Fontanę, architekta królewskiego trwała w latach 1739-1752, powstała z fundacji Ludwika i Antoniego Pociejów. Budowę włodawskiej świątyni zakończyli w 1780 roku kolejni właściciele miasta - Czartoryscy. Strzeliste dwie wieże świątyni widoczne są z daleka, jedna z nich pełni funkcję miejskiej wieży zegarowej. Zachwyt przybywających do świątyni wzbudza przede wszystkim jednolity wystrój rokokowy kościoła: bogate polichromie, dekoracje sztukatorskie i rzeźby. Od pastelowych ścian odcinają się ciemne ołtarze, ławy, konfesjonały. Dekoracje ołtarza głównego wykonał lwowski artysta Maciej Polejowski, podobnie jak posągi czterech doktorów kościoła - św. Augustyna, św. Grzegorza, św. Bonawentury, św. Tomasza) z końca XVIII wieku, które są umieszczone pod filarami głównej nawy. Zakrystia znajduje się po lewej stronie od prezbiterium, skrywa cenne przedmioty liturgiczne: komodę na szaty i sprzęty liturgiczne a także lawetarz – naczynie do obmywania rąk przed i po nabożeństwie oraz lustro. Obok kruchty umieszczone zostały figury kanonizowanych władców Stefana - króla Węgier, żyjącego na przełomie IX i X wieku oraz Konstantyna, cesarza rzymskiego, żyjącego na przełomie III i IV wieku. Przy kościele znajdują się stacje drogi krzyżowej, są wkomponowane w mur ogrodzenia. Do kościoła przylegają zabudowania klasztorne. Klasztor zbudowano kilkadziesiąt lat wcześniej według projektu Józefa Pioli. O wyjątkowości Włodawy świadczy fakt, że wszystkie świątynie znajdujące się w mieście fundowali mieszkańcom różnych wyznań właściciele miasta - kościół powstał z fundacji Pociejów, synagoga - z fundacji Czartoryskich, a cerkiew - z fundacji Zamoyskich.
