Włodawa to miasto, które na niewielkiej swojej przestrzeni skupia zabytki świadczące o mozaice wyznaniowej. Gmina żydowska we Włodawie istniała już w pierwszej połowie XVII wieku., a żydzi we Włodawie pojawili się wraz z uzyskaniem praw miejskich w 1543 roku.
W pobliżu rynku, na zachód od niego, w centrum starej dzielnicy żydowskiej przetrwały dobrze zachowane zespoły zabudowy synagogalnej, które składają się z trzech części: dużej synagogi i dwóch małych bożnic. Wielka synagoga, to późnobarokowa budowla, z dwoma alkierzami, przykryta jest łamanym dachem. Wzniesiona została w latach 1764-1774, należy do najciekawszych tego typu obiektów w Polsce. Sala modlitw Wielkiej Synagogi skrywa w sobie cztery stylizowane kolumny jońskie, które dźwigają sklepienie. Na tym miejscu dawniej stała kiedyś kazalnica - bima. Zachowanym elementem wyposażenia Wielkiej Synagogi jest neobarokowa szafa na rodały, barwna - rzeźbiona i polichromowana, tzw. szafa na zwoje tory - aron hakodesz. Dwa mniejsze budynki synagogi to tzw. bożnice, jedna z nich pochodzi z końca XVII wieku, druga z 1928 roku. Obiekty Wielkiej synagogi i Bożnic pełnią funkcję muzealne. Warto też zobaczyć zlokalizowany nieco dalej od obiektów bożnicy dawny dom nauki - bet - ha-midrasz. Obiekty zespołu synagogalnego to zbiory Muzeum Pojezierza Łęczyńsko - Włodawskiego, znajdują się przy ulicy Czerwonego Krzyża 7 we Włodawie, obiekty jest udostępniony do zwiedzania. Wszystkie te trzy obiekty synagogi i bożnic pełnią funkcję muzealne. Prezentowane są w nich kolekcje judaików oraz ciekawa rekonstrukcja izby szkolnej w tzw. domu nauczyciela - mełemeda. Ekspozycja muzealna oprócz zbiorów regionalnych obejmuje także przedmioty związane z tradycją i kulturą żydowską. Organizowane są tutaj także wystawy etnograficzne. Włodawa to miasto w którym odbywa się Festiwal Trzech Kultur, coroczny w ramach którego prezentowane są wystawy żydowskie, występy zespołów.
