Na terenie założonej prawdopodobnie już w XIV wieku wsi Aleksandrowice, położonej między Morawicą a Balicami (w gminie Zabierzów, powiat krakowski) znajduje się neoklasycystyczny obiekt, składający się z trzech oficyn z przełomu XIX i XX wieku, zwany potocznie dworem.

Lokalizacja Dworu w Aleksandrowiczach obejmuje tereny w dawnym zespole folwarcznym majątku w Balicach. Pobliski park krajobrazowy przyległy do dworu i gospodarstwa niestety nie przetrwał do czasów nam współczesnych. Jedynie zachowały się aleje kasztanowe wzdłuż drogi dojazdowej oraz staw, który wchodził w skład elementów kompozycji krajobrazowej zabudowań dworskich. Pod koniec XIX wieku, Dominik ks. Radziwiłł, herbu Trąby, dziedzic sąsiednich Balic w Aleksandrowicach, na miejscu starego rozebranego w 1895 roku dworu wybudował nowy dwór przeznaczony na letnią rezydencję. Powstałe w tym miejscu około 1900 roku zabudowania dworskie obejmowały dwór, oficynę oraz liczne zabudowania gospodarcze: stajnie, spichlerze, czworaki – to wszystko w otoczeniu krajobrazu zieleni przyrody stawów, parku z alejami kasztanowców, przylegającego ogrodu utrzymywano w charakterze włoskim. W otoczeniu stoków pobliskiej Winnej Góry ogród łączył się z jednej strony z sadem a z drugiej z XVI wiecznymi winnicami. Ciekawostką tego miejsca jest to, że na tym terenie, wykorzystując sprzyjające warunki naturalne na wzgórzu zwanym Winna Góra (334 m. n.p. m.) została już w XVI wieku założona jedna z pierwszych winnic na ziemiach polskich, założona przez Seweryna Bonera. Po 1945 roku majątek Radziwiłłów został przekazany dla Uniwersytetu Jagiellońskiego, który w tym miejscu utworzył istniejący do dziś Instytut Zootechniki Obecnie w części dawny obszar dworski należy do Instytutu Zootechniki w Balicach, który prowadzi gospodarstwo rolne na gruntach pochodzących z przeprowadzonej w 1945 r. parcelacji majątku Radziwiłłów w Aleksandrowiczach.