W odległości około 6 km od Zabierzowa, jadąc drogą krajową nr 79 na Śląsk (przed Krzeszowicami) warto zatrzymać się w miejscowości Kochanów i zobaczyć zlokalizowany w centralnej części wioski niecodzienny zabytek – drewnianą willę myśliwską – pałacyk Lubomirskich.
Jednopiętrowa willa, na podmurówce z kamienia wapiennego i cegły jest sporych rozmiarów. Niestety sporych rozmiarów jest też szacowany koszt rekonstrukcji tego dworku myśliwskiego, bowiem od dawna nie był restaurowany i jest w podupadłym stanie technicznym. Ostatnie pół wieku w tym budynku mieściła się szkoła, obiekt przejęła gmina i zgodnie z zaleceniami konserwatora zabytków obiekt nadaje się do rozbiórki. Willa została wpisana na listę zabytków nieruchomych Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Krakowie. Pałacyk myśliwski w Kochanowie powstał w 1896 roku z inicjatywy dziedzica Aleksandrowic – Eugeniusza Lubomirskiego. Wybudowany został na rzucie prostokąta, ma dwie kondygnacje. Dużym walorem tej drewnianej zabytkowej willi jest tzw. ganek przystawiony do jej fasady a także występujące w elewacjach bocznych tzw. otwarte galerie. Zadaszenie willi podtrzymują profilowane słupy, z jednej strony przystawiono do nich schody, by można było się dostać na pietro. Obiekt pałacyku pokryty został dachem czterospadowym, dachówką, wcześniej było pokrycie gontowe dachu. Obecny kształt willa zachowała po przebudowie, która miała miejsce w 1930 roku. Obiekt od początku swojego istnienia służył społeczności. Do pierwszej wojny światowej willa była miejscem wypoczynku dla osieroconych dzieci z Krakowa i Wiednia (z inicjatywy Krakowskiego Towarzystwa Kolonii Wakacyjnych) z czasem willa przeznaczona została na sierociniec, kolejno w latach powojennych była obiektem kolonijnym dla dzieci robotników, szkołą, świetlicą. Budynek zabytkowej willi jest jedynym w tej miejscowości budynkiem o charakterze publicznym, miejscowość nie posiada tzw. centrum, a planowane odrestaurowanie tego obiektu pozwoli nie tylko przywrócić blask myśliwskiemu pałacykowi ale być może od nowa dać mu znacząca rolę, by służył społeczności, tak jak dawniej.
