Teatr im. Stanisława Ignacego Witkiewicza (zwany po prostu Teatrem Witkacego) powstał w Zakopanem z inicjatywy absolwentów Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie.
Jak twórców teatru wymienia się Julię Wernio, Andrzeja Dziuka, Dorotę Ficoń, Karinę Krzywicką, Piotra Dąbrowskiego, Andrzeja Jesionka, Krzysztofa Łakomika, Krzysztofa Najbora oraz Piotra Sambora. Inauguracyjne przedstawienie odbyło się 24 lutego 1985 roku, w sali teatralnej Domu Zdrojowego doktora Chramca. Wystawiono tu wtedy sztukę „Autoparodia” w reżyserii Andrzeja Dziuka. Sztuka powstała na podstawie zakopiańskiej twórczości Stanisława Witkiewicza. Witkacy spędził w Zakopanem spory kawał swojego życia. Mimo wielu podróży, wracał tu często, a za każdym razem tworzył wiele dzieł, które zachwycają do dzisiaj. W Zakopanem, przy ulicy Antałówka 6 stoi także willa „Witkiewiczówka”, która powstawała w latach 1903-1904. Powstała ona według projektu Jana Witkiewicza, a pensjonat, który się tu mieścił prowadziła matka Stanisława Witkiewicza – Maria. On sam przebywał tu i pracował w latach 1931-1939, gdzie znajdowała się także siedziba jego Firmy Portretowej. Zakopane przez wiele lat było uważane za miejsce, gdzie żaden teatr nie ma prawa bytu na stałe. Ostatnie próby podjęte były w latach 20. ubiegłego wieku, ale wtedy teatr przetrwał tylko dwa sezony. Od tego czasu do miasta przybywały jedynie grupy teatralne, które wystawiały swoje sztuki w trakcie sezonu zimowego i letniego, gdy napływ turystów jest największy. Okazało się jednak, że mimo niekorzystnego czasu (po stanie wojennym) i nieprzychylności władz, można prowadzić teatr w Zakopanem, który przyciąga do siebie każdego roku tysiące widzów. W ostatnich latach teatr przeszedł też remont, wykonany przy wsparciu środków unijnych. M. in. rozbudowano i wyremontowano Małą Scenę oraz towarzyszące jej zaplecze techniczne, a także przebudowano i odnowiono Dużą Scenę. Tutaj także przebudowano instalacje oraz umożliwiono poruszanie się po sali osobom niepełnosprawnym. Poprawiono także systemy odpowiedzialne za dźwięk i efekty, co polepszyło odbiór przedstawień na salach. Remont przeszły też pomieszczenia zaplecza administracyjnego, które również pełnią istotną rolę dla istnienia teatru. Powstała też profesjonalna sala prób, studio nagrań oraz pracownia plastyczna i pokoje gościnne. Duża Scena może teraz pomieścić do 300 widzów. Teatr oraz poszczególni aktorzy wielokrotnie byli nagradzani, m. in. nagrodą im. Konrada Swinarskiego, którą przyznaje miesięcznik „Teatr”.
