Zwierzyniecki cmentarz żydowski to jeden z najmniejszych cmentarzy żydowskich w Polsce, liczy bowiem raptem 18 macew pochodzących z lat trzydziestych dwudziestego wieku.

Kirkut zlokalizowany jest przy ulicy Monopolowej u stóp Góry Tartacznej, w pobliskiej odległości od torów kolejowych i stadionu sportowego, na rozległej łące, zajmuje powierzchnię około 0, 1 hektara. Teren jest ogrodzony płotem z żerdzi.. Społeczność żydowska swoje początki na terenie Zwierzyńca i okolic zaznaczyła w XVI wieku, kiedy Żydzi w tym miejscu dzierżawili karczmę i młyn, osiedlały się tutaj pojedyncze rodziny. W miarę rozwoju przemysłu na tych terenach pojawiało się coraz więcej żydowskich rodzin, a przed wybuchem II wojny światowej w Zwierzyńcu żydów było około tysiąca osób. Gmina żydowska i cmentarz powstały przed wojną, a miejscem pochówku był Szczebrzeszyn. Zwierzyniecki kirkut stał się miejscem pochówku dla mieszkańców wyznania żydowskiego, którzy zamieszkiwali Zwierzyniec, Rudkę i okoliczne miejscowości dopiero w latach trzydziestych dwudziestego wieku, gdy gmina żydowska usamodzielniła się, bowiem problemy z pochówkiem związane były z przeszkodami w zakupie gruntu pod cmentarz. W czasie wojny na terenie cmentarza Niemcy dokonali wielu egzekucji społeczności żydowskiej, losy Żydów na tym terenie zostały przesądzone, część Żydów odprawiono do obozu w Bełżcu. Macewy, które pozostały po cmentarzu w Zwierzyńcu mają kształt prostokątnych półkoliście zwieńczonych płyt, nad którymi znajdują się zagłębienia do inskrypcji - charakterystyczne zdobienia przedstawiające szafy z księgami, świece, nieliczne macewy noszą ślady polichromii. Cmentarz żydowski znajduje się w rejestrze zabytków wpisanym pod numerem A/480 z 2 lutego 1990 roku. Jest obiektem pochodzącym z pierwszej połowy XIX wieku, nieczynnym.