Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny jest częścią klasztoru oo. Franciszkanów Reformatorów w Kętach. Pierwotnie budynki zostały zlokalizowanie poza miastem, ale dzisiaj jest to praktycznie centrum miasta.

Historia obiektu zaczyna się około 1703 roku, gdy zaczęto wznosić tutejsze zabudowania. Trwało to około 10 lat, zanim pojawiły się klasztor wraz z kościołem. Sprowadzenie zakonników było inicjatywą m. in. Andrzeja Jana Żydowskiego, sędziego krakowskiego. Mieli oni przeciwdziałać lokalnym ruchom kalwinistów. Konsekracji kościoła dokonał w 1714 roku biskup Kazimierz Łubieński. Kościół wybudowano na planie prostokąta, jest to jednonawowa konstrukcja bez podziałów architektonicznych. Podnosząc głowy ujrzymy sklepienie kolebkowe – typowe dla barokowych świątyń. Skromny styl kościoła podyktowany był m. in. zakonnymi przepisami. We wnętrzu znajdziemy za to ciekawe ołtarze. Główny, pozłacany częściowo, drewniany ołtarz pochodzi z samego początku funkcjonowania świątyni. Tak samo stare są trzy inne ołtarze, w tym ołtarz św. Antoniego. Wykonał je zakonnik, Modest Gronalewicz. Ważnym zabytkiem w kościele są także organy, zakupione w 1891 roku. Wyposażone są w około 500 piszczałek. Do kościoła przylega także budynek klasztoru, w którym obejrzeć można liczne obrazy, pochodzące głównie z XVIII i XIX stulecia. Na terenie klasztoru znajduje się też zabytkowa, XV-wieczna drewniana polichromowana Pieta oraz późnorenesansowa płaskorzeźba z XVII wieku, która przedstawia Ukrzyżowanie. Płaskorzeźba została wykonana z alabastru i była sprowadzona tutaj ze Śląska. Innym ważnym zabytkiem jest drewniana rzeźba Chrystusa Biczowanego. Na klasztornym dziedzińcu można natomiast obejrzeć zegar słoneczny. Przed kościołem znajduje się także plac, gdzie oprócz krzewów i drzew znajdują się stacje Drogi Krzyżowej.