Pałac Konopków w Wieliczce to późnobarokowa konstrukcja, powstała w latach 80. XVIII wieku.

Wybudowana z polecenia braci Konopków - Jana oraz Piotra, którzy byli udziałowcami Kompanii Solnej Komercjonalnej. Piętrowy pałac stanął na wysokim tarasie, któremu towarzyszyły mury oporowe. Pojawiły się tu także szerokie schody od strony zachodniej, które porwadziły do głównego wejścia do pałacu. Budynek towarzyszyły inne konstrukcje o znaczeniu gospodarczym. Całemu założeniu pałacowemu towarzyszył też park wraz ze stawem po stronie północnej. W roku 1804 zmarł Jan Konopka, a pałac został sprzedany Wyższemu Urzędowi Salinarnemu, gdzie zdecydowano o przeznaczeniu obiektu na mieszkania dla rodzin urzędników salinarnych, zatrudnionych w Kopalni Soli w Wieliczce. Od lat 50. ubiegłego wieku w pałacu siedzibę miała Miejska Biblioteka Publiczna. Jednak stan budynku pogarszał się z roku na rok i dopiero, gdy budynek został przejęty przez władze Wieliczki, zaczęto go remontować. Ostatecznie obiekt został sprzedany Skarbowi Państwa, który dokończył remont. Obecnie w pałacu mieści się zamiejscowy oddział Krakowskiego Instytutu Pamięci Narodowej.