Kościół garnizonowy pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny Królowej Polski to dawna cerkiew prawosławna pod wezwaniem Świętego Mikołaja.

Świątynia znajduje się w centrum Kielc, niedaleko ulic Chęcińskiej oraz Karczówkowskiej. Cerkiew powstała w latach 1902-1904 z inicjatywy władz guberni kieleckiej. Całość powstała według projektu Stanisława Szpakowskiego, który zaprojektował budynek w stylu bizantyjskim, na planie krzyża greckiego. Po stronie zachodniej powstała także dzwonnica, przylegająca do cerkwi. Wnętrze mogło pomieścić prawie tysiąc osób, a budynek posiadał także własne ogrzewanie parowe. Liczne okna sprawiły, że budynek we wnętrzu był bardzo dobrze doświetlony. We wnętrzu znalazł się pozłacany dwupoziomowy, ikonostas. Obok cerkwi postawiono także plebanię. Była to wtedy druga cerkiew na terenie miasta i powstała głównie jako odpowiedź władz na budowę kościoła rzymsko-katolickiego przez mieszkańców miasta. Cerkiew św. Mikołaja była przeznaczona głównie dla stacjonujących niedaleko żołnierzy szóstego pułku strzelców. W czasie I wojny światowej austriackie wojska okupacyjne zmieniły cerkiew w obóz jeniecki, a po wojnie używano budynku jako magazynu. W 1925 roku budynek przekazano tworzącemu się Garnizonowi Kieleckiemu Wojska Polskiego, który to od razu przystąpił do remontu. Zmieniono wystrój świątyni tak, by dostosować ją do odprawiania liturgii w obrządku rzymskokatolickim. 10 lat później zamówiono także dębowy ołtarz. Od 1926 roku świątynia funkcjonuje już jako kościół pw. Najświętszej Marii Panny Królowej Polski. Niedługo po tym zakupiono także organy. W latach po II wojnie światowej odremontowano cały kościół, a w latach późniejszych wymieniono dach. Jest to zarazem piękny przykład architektury, jak i miejsce z bardzo bogatą historią. W Kielcach znajdziemy jeszcze wiele obiektów, na których obecny kształt duży wpływ miały różne grupy narodowościowe oraz religijne.