Historia Muzeum Diecezjalnego w Kielcach jest związana z postacią księdza Czesława Chodorowskiego.
W 1911 roku napisał on artykuł o europejskich muzeach tego typu, który opublikowano w „Przeglądzie Diecezjalnym”. W podsumowaniu artykułu pojawiła się myśl, że brakuje podobnego obiektu w naszym kraju. Miały być tu zgromadzone wszystkie najważniejsze eksponaty, nie tylko te, związane ze sztuką. Pomysł spotkał się z dużym poparciem innych księży i szybko postanowiono przeznaczyć na cele muzealne jedno z pomieszczeń przy kieleckim seminarium duchownym. Wielu z duchownych przekazało księdzu Chodorowskiemu przedmioty z własnych, prywatnych kolekcji. Czas po I wojnie światowej to okres, w którym muzeum wzbogaciło swoje zbiory o wiele nowych eksponatów. Pojawiły się tu różne szaty liturgiczne, obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem, kilka innych malowideł, a także eksponaty archeologiczne związane z Kielcami. Dobra passa trwała aż do wybuchu II wojny światowej. Wtedy zaginęła znaczna część zbiorów, zachowało się jednak m. in. kilka obrazów. Warto tu wspomnieć o osobie Leona Dziedzica, kamerdynera biskupa Czesława Kaczmarka, dzięki któremu przetrwała część zbiorów. W 2004 roku oficjalnie powołano do życia Muzeum Diecezjalne w Kielcach. Stało się to za sprawą biskupa ordynariusza Kazimierza Ryczana, a otwarcie muzeum było związane z obchodami 200-lecia diecezji kieleckiej. Muzeum otwarto rok później, w budynku przy ulicy Jana Pawła II, w dawnej siedzibie biskupiej. Znajdują się tutaj wystawy stałe oraz czasowe. Wśród eksponatów można oglądać m. in. elementy ołtarzy oraz inne przedmioty ze świątyń, a także rzeźby i obrazy o tematyce religijnej, m. in. maryjnej. Jednym z cenniejszych eksponatów jest kielich pochodzący z 1362 roku. Warto zwrócić uwagę także na „Graduał Wiślicki” z XIII stulecia. Muzeum czynne jest od wtorku do soboty.
