Zespół pałacowy Wielopolskich w Pińczowie w województwie świętokrzyskim wybudowano pod koniec XVIII wieku, a konkretnie około 1790 roku na polecenie Franciszka Wielopolskiego, który był marszałkiem nadwornym koronnym.
Mówi się, że przedsięwzięcie to zlecono słynnemu architektowi Janowi Ferdynandowi Naxowi. Zlokalizowany jest on pod Górą Zamkową, a tuż obok znajduje się przepiękny ogród Myszkowskich, reprezentujący styl renesansowy. Na cały kompleks składają się: park, pałac, podwórze na planie prostokąta, który obecnie otoczony jest już tylko przez jeden budynek gospodarczy. Pozostałe dwa zostały zniszczone. Pałac Wielopolskich reprezentuje styl klasycystyczny. Budowla jest jednopiętrowa i ma skrzydło północne. Już w XIX wieku praktycznie całe wnętrze przeszło gruntowną przebudowę. W sali, w której obecnie mieści się biblioteka, można podziwiać unikalną klasycystyczną polichromię. Okna, które znajdują się w prostokątnych obramowaniach są zdobione przez kwiatowe girlandy oraz stiukowe zworniki. Z kolei fronton zdobi herb fundatora, a fasada frontowa jest przedzielona urokliwym gzymsem kordonowym. W pałacu znajduje się również wiele stiukowych płaskorzeźb, które ukazują głównie mitologiczne sceny. Imponująco prezentują się także rzeźby z przełomu osiemnastego i dziewiętnastego wieku, które umieszczone są na postumentach i stoją tuż przy schodach, które prowadzą na ganek. Są to rzeźby Flory oraz Pomony, czyli rzymskich bogiń. Obok nich postawiono klasycystyczne wazony. Park, który znajduje się tuż obok pałacu, prezentuje późnobarokowy styl. W południowej części parku znajduje się ogrodowy pawilon, który pochodzi z końca XVI wieku. Jego autorstwo przypisuje się Santi Gucciemu. Istotny jest również fakt, iż w 1963 roku obok pałacu wzniesiono budynki Liceum im. Hugona Kołłątaja.
