Renesansowa synagoga w Pińczowie została zbudowana w latach 1594-1609. Mieści się ona w dawnej żydowskiej dzielnicy, części Mirowa.

Obecnie to najstarsza taka synagoga w Polsce. Istotne jest to, że jej pomieszczenia tworzą zwartą bryłę, którą przykrywa jeden dach. Projektantem synagogi prawdopodobnie był Santi Gucci, artysta pochodzący z Florencji. Około połowy XVII wieku świątynia została odrestaurowana za zgodą Józefa Władysława Myszkowskiego. Niestety, podczas II wojny światowej synagoga została zdewastowana przez hitlerowców, a jej wyposażenie wywiezione. Przepadło między innymi sto zwojów Tory. Wkrótce po zakończeniu wojny rozpoczęło się odrestaurowywanie synagogi, a w 1947 r. odbudowano dach. W tym czasie mieścił się tam m. in. magazyn nawozów sztucznych. W latach siedemdziesiątych budynek przeznaczono na Muzeum Ponidzia. Wówczas synagogę otoczono murem oraz zabezpieczono. Znajdują się tam między innymi pozostałości starych macew. Obecnie budynek jest Pomnikiem Pamięci o Holokauście Pińczowskich Żydów. Prezentowana jest tam również wystawa judaiców, fotografie Góreckiego, dziewiętnastowieczne zwoje Tory, które stanowią jeden z najcenniejszych eksponatów. Oprócz tego zobaczyć tam można między innymi główną salę modlitewną, która ma kształt nieco odbiegający od kwadratu. W głównej sali zachowały się zabytkowe polichromie z motywami roślinnymi i zwierzęcymi. Natomiast w sali kahalnej zachowały się liczne malowidła. Warto przyjrzeć się specyficznym wąskim oknom. To właśnie przez nie kobiety mogły śledzić nabożeństwo. Synagoga słynie również ze sklepienia kolebkowego, wielkich półkolistych okien, arkadowych wnęk. Poza tym na ścianach zachowały się różne inskrypcje hebrajskie. Na uwagę zasługuje także okazała kamienna skarbona. Synagoga ta uważana jest za jeden z największych zabytków w województwie świętokrzyskim.