Polanka Hallera to obecnie mała wieś położona w gminie Skawina. Wieś była główną siedzibą rodową Hallerów, aż do końca II wojny światowej w 1945 roku.
Ostatnim właścicielem majątku w Polance był syn Władysława, generał Stanisław Haller. W okresie międzywojennym Polanka stanowiła jeden z największych majątków ziemskich w okolicy Krakowa, obejmowała bowiem 403 hektary ziemi. Na północ od centrum wsi leży rozległy zespół podworski, składający się z zabudowań gospodarczych, parku oraz dworu. Zespół należy do Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Wyraźnie dominuje on w krajobrazie całej okolicy. Widoczny jest w promieniu kilku kilometrów, zwłaszcza od strony północnej. Na zachodnim brzegu wsi znajduje się ogromny las Uniwersytecki (około 20 hektarów). Dwie trzecie miejscowości należy bowiem do Uniwersytetu Jagiellońskiego. Nadal dobrze prezentuje się park krajobrazowy obok dworu o powierzchni 1,72 hektara utworzony w marcu 1983 roku, a około 100 lat później poszerzony. Znajduje się tam też nieduży staw. Etapy powstawania parku są widoczne w ogólnym układzie i w wieku drzew. Do najdoskonalszych i najcenniejszych należą: buk zwyczajny (obwód 366 cm), dwa platony (około 365 cm i 355 cm). Od parku na południe, w kierunku stawu w dolinie, biegnie długa na kilkaset metrów aleja Starych Dębów. Park jest zadbany i ciągle rekonstruowany. Klasycystyczny dwór składa się z dwóch, znacznie różniących się od siebie części. Od południa jest to obszerny, parterowy budynek, z szerokim piętrowym ryzalitem od strony ogrodu, zwieńczonym trójkątnym tympanonem. Ta część dworu pochodzi z połowy XIX wieku. Nieco później od strony północnej do dworu przybudowano galerię, podpartą kilkoma filarami. Galeria połączona jest z portykami, nad którymi wznoszą się tympanony, ozdobione herbami Hallerów. Jest to dwór zabytkowy i warty uwagi.
