Cmentarz żydowski w Szczebrzeszynie to jedna z najstarszych, zachowanych nekropolii żydowskich w całej Polsce.

Miejsce pod kirkut zostało wyznaczone przez ówczesnego właściciela Szczebrzeszyna – Jana Czarnkowskiego. Jedna z najstarszych macew pochodzi z 1545 roku. Prawdopodobnie już we wcześniejszych latach odbywały się tutaj pochówki żydowskie ale nie zachowały się z tego okresu żadne ślady. Warto dodać, że przed wojną Żydzi stanowili połowę, 8- tysięcznego wtedy Szczebrzeszyna. W czasie II wojny światowej Niemcy zdewastowali teren cmentarza a do dnia dzisiejszego na kirkucie przetrwało około 1500 nagrobków. Wcześniej mogło ich być nawet 2 tysiące. Jest to największe zbiorowisko macew na całej Lubelszczyźnie. Jedne zachowały się bardzo dobrze, inne w częściach a jeszcze inne zapadły się pod ziemię lub przewróciły. W roku 2006 młodzież ze szkoły w jednym z jerozolimskich miast dokładnie spisała zachowane nagrobki. W Internecie można znaleźć ten rejestr. Żydzi z Izraela ufundowali pomnik ku czci swoich przodków ze Szczebrzeszyna. Postawiony on został w środkowej części cmentarza. Szczebrzeszyńska nekropolia była miejscem gdzie w czasie drugiej wojny ukrywali się Żydzi. Jednak z czasem Niemcy zaczęli traktować to miejsce jako teren egzekucji. Ze starych pamiętników można wyczytać jak wyglądały egzekucje. Z dokumentacji wynika, że na szczebrzeszyńskim cmentarzu rozstrzelano około trzech tysięcy Żydów a następnie zakopano w zbiorowych mogiłach. Dzisiaj o miejscu tego tragicznego wydarzenia i o wspólnej mogile przypominają stare dęby w środkowej części nekropolii. Część z tych drzew uznana została za pomniki przyrody ożywionej. Ciekawostką jest, że na żydowskim cmentarzu osobno pochowane są kobiety a osobno mężczyźni. Szczebrzeszyński żydowski cmentarz to niemy świadek historii, która tak tragicznie zakończyła się dla Żydów.