W miejscu tym wcześniej znajdowała się leśniczówka, a od 1855 r. mały domek dla myśliwych. Wiadomo, że w 1853 roku odbyło się na tych terenach polowanie, na którym administrator lasów arcyksiążęcych, hrabia Braidla, ustrzelił dwa głuszce. Fakt ten zainteresował arcyksięcia Albrechta Habsburga, zapalonego myśliwego, i od tego momentu całość gospodarki leśnej na tym terenie podporządkowano hodowli tego gatunku.

Dotychczasowy domek myśliwski stał się za mały i w 1863 r. na polanie powstała nowa leśniczówka – obecna Izba Leśna. W latach 60. XIX wieku wybudowano drogę wzdłuż Czarnej Wisełki. Gdy i leśniczówka okazała się za mała, rozpoczęto budowę pałacyku myśliwskiego. Był on drewniany i jednopiętrowy. Obiekt reprezentował styl tyrolski.

W roku 1918 pałacyk został splądrowany i okradziony przez miejscową ludność. W niepodległej Polsce przeszedł na własność Skarbu Państwa. W 1923 r. Urząd Wojewódzki w Katowicach oddał budynek w dzierżawę górnośląskiemu oddziałowi Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, który po remoncie w 1925 r. otworzył w nim schronisko turystyczne.