Intensywny rozwój dzielnicy Klimkiewiczów pod koniec XIX i na początku XX wieku znajdującej się w Ostrowcu Świętokrzyskim, a spowodowany pracą mieszczącej się tutaj huty, wywołał konieczność połączenie Starego Ostrowca z tą częścią miasta.

Centralną drogą łączącą te dwie części Ostrowca stała się Aleja 3 Maja, która w okresie przedwojennym stała się prawdziwym centrum życia miasta. Przez lata Aleja 3 Maja nosiła nazwę Alei Ostrowieckiej. Tu mieściły się najważniejsze punkty dla społecznego i towarzyskiego życia Ostrowca Świętokrzyskiego: budynek Poczty Polskiej w monumentalną kolumnadą przed wejściem, Bank Pfeffera mieszczący się naprzeciwko poczty, dom handlowy, gdzie miała znajdować się także sala kinowa i teatralna, a także niewysokie kamieniczki, na parterach których mieściły się sklepy i restauracje. Nieopodal dzielnicy Klimkiewiczów powstał kolejny Dom Handlowy Lipy. Przed II wojną światową powstał tu także Dom Kultury sfinansowany z cegiełek wykupywanych przez robotników, z nowoczesną jak na tamte czasy salą teatralno-kinową. Ulica, nad którą do dziś dominuje ustawiona na wzgórzu, jasna kolegiata św. Michała, wiecznie tętniła życiem. Rano przechodzili nią bowiem robotnicy do pracy w hucie, wieczorem natomiast spotykali się mieszkańcy miasta na dansingach, pokazach kinowych czy teatralnych i na kolacjach w restauracjach. Po transformacji ustrojowej i zatrzymaniu rozwoju przemysłowego Ostrowca Świętokrzyskiego, Aleja 3 Maja, podobnie jak większa część miasta, straciła niestety na tym rytmie życia, choć do dzisiaj warto się nią przejść choćby dla wspomnień, jakie budzi o okresie przedwojennym. Większość mieszkańców do dzisiaj wspomina wieczorne spotkania na Alei 3 Maja, koncerty zespołów rockowych w domu kultury czy seanse kinowe, po bilety na które ustawiały się długie kolejki.