Ryki to mała ale urocza miejscowość, z ciekawą chociaż dość tragiczną historią żydowskich mieszkańców.

Pierwsi Żydzi osiedlili się w Rykach już w XVII wieku. Prowadzili tutaj swoje zakłady rzemieślnicze, sklepy, piekarnie. Byli wśród nich również lekarze i wykształceni politycy. Przed wojną ponad 80 procent mieszkańców Ryk stanowili właśnie Żydzi. Pierwsza, drewniana synagoga w Rykach, przy budowie, której uczestniczył rabin Baruch uległa spaleniu a w jej miejsce powstała nowa, murowana. Niestety i ona spłonęła w 1925 roku. Wybudowano ją na Starym Rynku, we wschodniej części miasta. Była ona miejscem modlitwy i spotkań wyznawców Mojżesza. Powstał też żydowski cmentarz i dom nauki dla żydowskich dzieci. Jak podają stare źródła do czasu wybuchu II wojny światowej mieszkańcy żyli zgodnie i korzystali ze swoich usług. Po wyzwoleniu kiedy część ocalałych z obozów Żydów chciała wrócić do swych domów w Rykach spotkała się z wrogim nastawieniem ze strony mieszkańców. Mimo, że przeżyło tylko 30 osób, zabrakło dla nich miejsca w mieście, w którym przed wojną żyli i pracowali. Pierwszą, śmiertelną ofiarą był rabin. W obawie o swoje życie reszta Żydów pouciekała i z miasta pozostawiając domy i swoją przeszłość. W czasie II wojny światowej naziści zniszczyli i ograbili synagogę, która była tak ważnym dla Żydów miejscem. Podobny los spotkał żydowską nekropolię. Kamienne macewy zostały wyrwane z ziemi i wykorzystane do budowy chodników. Po wyzwoleniu kiedy w Rykach nie było już Żydów budynek synagogi odremontowano i przeznaczono na działalność usługową. Powstały w niej sklepy i zakłady usługowe. Do dzisiaj działa tam zakład krawiecki i bank. Dzisiaj synagoga zupełnie straciła swoją pierwotną formę i w niczym nie przypomina miejsca, w którym kiedyś dawni ryccy Żydzi modlili się i spotykali.