Park dworski w miejscowości Wielkie Drogi jest pięknym, krajobrazowym parkiem. Został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego.

W parku tym występują pomniki przyrody takie jak: dąb szypułkowy i czerwony, lipa drobnolistna, orzech czarny, magnolia, tulipanowiec. Znajduje się tutaj również wiele innych rzadkich roślin, które rzadko można spotkać w polskich parkach. Park pochodzi z poł XIX wieku i jest po majątku dworsko- folwarcznym państwa Brandysów. W centrum zabytkowego parku znajduje się kompleks budynków ZPEOW. To podopieczni tego ośrodka wychowawczego zajmują się utrzymaniem boiska do gry w piłkę nożną, do koszykówki, do siatkówki, kortu tenisowego, a także ścieżek spacerowych, alejek, trawników oraz ogródków Skalnych. W XIX wieku Olearscy wybudowali obszerny dwór w stylu neoklasycystycznym. Od ostatniej właścicielki Zofii Brandys, w 1941 roku dobrze zagospodarowany majątek dworsko- folwarczny z parkiem krajobrazowym przejęli pod swoją administrację okupanci niemieccy. Koniec II wojny światowej oznaczał również koniec całego majątku i dworu, który spalili Niemcy w styczniu 1945 roku. W latach sześćdziesiątych w środku zachowanego parku krajobrazowego wzniesiono kompleks budynków (obecnie Zespół Placówek Edukacyjno- Opiekuńczo- Wychowawczych, w którego skład wchodzą: Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy, jeden oddział klasy szóstej Szkoły Podstawowej oraz pięć oddziałów Gimnazjum z przysposobieniem do pracy zawodowej w zawodach: Stolarz oraz Ślusarz). Ośrodek działa od 1972 roku do dziś. Budynek był rozbudowywany, remontowany i jest w doskonałym stanie, tak jak cała zieleń parku jaki go otacza. Park jest też odpowiednim miejscem dla osób romantycznych. Szczegóły projektowania i zakładania parku były ważnym elementem, które w dzisiejszych czasach mają wpływ na atmosferę w parku.